Sprytna intrygantka czy bohaterka tragedii.
Kleopatra
Po zabójstwie Cezara, sytuacja królowej się skomplikowała. Cezar pozostawił niejasną sytuację państwa Nilu – nie był ani niezależny, ani włączony w poczet Imperium Rzymskiego. Stąd Kleopatra zainteresowała się Antoniuszem, ówczesnym namiestnikiem prowincji wschodnich. Poznali się w Tarsie, gdzie królowa oczarowała Rzymianina. Narodziło się między nimi uczucie, które trwało aż do śmierci obydwojga. Królowa chciała niezależności Egiptu oraz uznania władzy jej syna – Cezariona, którego ojcem był sam Juliusz Cezar. Niestety, w ogarniętym wojną domową Rzymie, powoli, acz skutecznie władzę przejmował adoptowany syn Cezara, Oktawian, który wykazywał ambicje dyktatorskie. Po przegranej bitwie pod Akcjum w 31 r. p.n.e. nie było już szans na uratowanie zarówno niezależności Egiptu, jak i władzy królewskiej Kleopatry. Najpierw samobójstwo popełnił Antoniusz, a niedługo po nim Kleopatra. Stało się tak, jak przewidziała królowa – Egipt stał się prowincją, Cezarion został zamordowany i pozostały jedynie legendy o władzy faraonów.
Kim była Izabela?
Gorliwość katolicyzmu połączona z delikatnością kobiety. Izabela charakteryzowała się ogromną religijnością. Była gorliwą katoliczką i wraz z mężem postawiła sobie za cel usunięcie z Hiszpanii Maurów. Po zdobyciu Grenady cel został osiągnięty i para królewska ostatecznie zakończyła proces rekonkwisty. Jednocześnie zgodnie z rozporządzeniem papieża, królowa utworzyła Inkwizycję Hiszpańską, która skupiła się na likwidacji gmin żydowskich w Hiszpanii. Skończyło się to masowymi ucieczkami Żydów z Półwyspu Iberyjskiego do pozostałych części Europy. Co ciekawe, mimo usunięcia wszystkich wyznawców judaizmu z kultury katolickiej, administracji i gospodarki, oraz innych sfer życia społecznego, kulturowego i politycznego, kraj nie ucierpiał. Związane to było z przejęciem wszystkich dóbr gromadzonych przez Żydów i przeznaczenie ich na rozwój kraju. Rządy Izabeli i Ferdynanda, a także okres po ich śmierci nazywany jest Złotym Wiekiem Hiszpanii. Najważniejszym z punktu widzenia historii było udzielenie poparcia Krzysztofowi Kolumbowi w jego poszukiwaniach drogi do Indii.
Jedna myśl nt. „Wielkie kobiety historii”
I tak tak to jest jak ma się za duże apetyty. Widać, że z kobietami nie warto zadzierać. Poradzą sobie z każdym najeźdźcą. Chociaż z Kleopatrą to tak prosto nie wygląda, ale też była wojowniczką.