Artykuł partnera.
Trudno sobie wyobrazić współczesny świat bez cementu. Ten wszechstronny materiał stał się fundamentem – dosłownie i w przenośni – dla fabryk, elektrowni, domów, szkół, bibliotek i sklepów. Zaprawa murarska stanowi nieodłączny element każdego placu budowy, ale w jaki sposób wybrać odpowiedni rodzaj cementu oraz proporcje mieszanki?
Klasyfikacja cementu
Chociaż na pierwszy rzut oka rozmaite rodzaje cementu mogą być do siebie bliźniaczo podobne, różnią się pod względem przeznaczenia. Podstawowe pięć odmian cementu są oznaczone cyfrą rzymską po skrócie CEM, jednakże do wyrabiania zaprawy stosowane są zwykle dwie odmiany:
- CEM I (cement portlandzki) – który składa się w 95 do 100% z klinkieru portlandzkiego i zazwyczaj jest stosowany do wytwarzania zaprawy i betonu, przeznaczonego do budowy konstrukcji stropów, słupów oraz nadproży. Odmiana ta dobrze znosi niższe temperatury, wymaga jednak regularnego zraszania wodą po wylaniu;
- CEM II (cement portlandzki wieloskładnikowy) – jak sama nazwa wskazuje, jest to mieszanka, w której udział dodatków przekracza 5%. Cement tego typu wykorzystywany jest głównie do tworzenia zapraw murarskich oraz tynkarskich. W przypadku zastosowania jasnego wapna istnieje możliwość uzyskania betonu barwionego, który, przy odpowiedniej aranżacji, stanowi ciekawy element wystroju wnętrza. Jeżeli nie zachodzi potrzeba murowania w niskich temperaturach, cement portlandzki wieloskładnikowy to najczęściej wybierane spoiwo.
Niezależnie od rodzaju prowadzonych prac, wysoka jakość cementu decyduje o trwałości zaprawy, dlatego warto zamówić spoiwo ze sprawdzonego źródła. Grupa Górażdże (https://www.gorazdze.pl/pl/Cement) jest krajowy liderem w dziedzinie produkcji cementu portlandzkiego (CEM I i II), hutniczego (CEM III) i wieloskładnikowego (CEM V).
Jak dobrać proporcje zaprawy murarskiej?
Podobnie jak cement, tak samo zaprawy murarskie posiadają własny system oznaczeń. W tym wypadku klasyfikacja opiera się o odporność na ściskanie wyrażonej w megapaskalach. Najczęściej podczas budowy wykorzystywane są zaprawy o klasie M4 i M7, jednakże do wykonania elementów, które mają znosić duże obciążenie – np. filary, mury, sklepienia, podłoża pod posadzki – niezbędna jest zaprawa klasy M12, M15 lub nawet M20. Wartość ta jest ważna podczas dobierania proporcji piasku oraz wody w czasie wyrabiania mieszanki.
Na placu budowy zaprawę murarską można uzyskać na dwa sposoby. Pierwszy z nich wymaga zakupu gotowej mieszanki, którą należy rozrobić z wodą w betoniarce. To zdecydowanie szybsze i wygodniejsze rozwiązanie, gdyż wszystkie niezbędne instrukcje są podane na worku z zaprawą. Samodzielne przygotowanie mieszanki jest możliwe, ale wymaga to doświadczenia, gdyż zbyt rzadka zaprawa nie będzie się nadawała do wykorzystania, co pociągnie za sobą straty finansowe i konieczność nanoszenia poprawek. Proporcje składników w przypadku najczęściej stosowanych zapraw przedstawiają się następująco:
- M5 – 25 kg cementu, 176 kg piasku i 24-28 litrów wody daje 100 litrów zaprawy,
- M10 – 25 kg cementu, 143 kg piasku, 20-24 litry wody daje 85 litrów zaprawy,
- M15 – 25 kg cementu, 107 kg piasku, 16-19 litrów wody daje 165 litrów zaprawy.
W przypadku zaprawy murarskiej cementowo-wapiennej proporcje wyglądają następująco:
- M2 – 25 kg cementu, 287 kg piasku, 24-28 litrów wody, 12 kg wapna hydratyzowanego daje 160 litrów zaprawy,
- M5 – 25 kg cementu, 213 kg piasku, 24-28 litrów wody, 11 kg wapna hydratyzowanego daje 125 litrów zaprawy,
- M10 – 25 kg cementu, 125 kg piasku, 20-24 litrów wody, 11 kg wapna hydratyzowanego daje 80 litrów zaprawy.