W myśl obowiązujących przepisów rodzice są zobowiązani nie tylko do sprawowania opieki rodzicielskiej nad swoimi dziećmi i brania udziału w ich wychowaniu, ale także do dostarczania odpowiednich środków na ich utrzymanie. Pokrywanie wydatków na niezbędne potrzeby dziecka może się odbywać dobrowolnie albo na mocy wyroku przyznającego alimenty. Czas, przez jaki trwa zobowiązanie z tego tytułu, jest również uregulowany prawem.

Na jakich zasadach są przyznawane alimenty na dziecko?

Alimenty są środkami przeznaczonymi na zaspokajanie uzasadnionych potrzeb dziecka, związanych z jego utrzymaniem, umożliwianiem pobierania nauki oraz zapewnieniem odpowiednich warunków materialnych do rozwoju fizycznego, intelektualnego i duchowego, a także wymaganej przy określonym stanie zdrowia opieki medycznej. O ich wypłacanie może wystąpić zarówno rodzic, z którym zamieszkuje dziecko, jak i jego przedstawiciel, a po uzyskaniu pełnoletniości również samo dziecko. Do ustalenia wysokości alimentów na dziecko może dojść na drodze polubownej, np. za sprawą zawartej umowy – najczęściej notarialnej, zawierającej klauzulę o dobrowolnym poddaniu się egzekucji, co ułatwia postępowanie w przypadku uchylania się od ich płacenia – ale także w wyniku orzeczenia wydanego przez sąd po rozpatrzeniu stosownego pozwu.

Wysokość alimentów przyznawanych przez sąd jest ustalana na podstawie udokumentowanych potrzeb dziecka – w tym np. dodatkowych wydatków na leczenie lub rehabilitację, jeśli zachodzi taka potrzeba – jak również możliwości zarobkowych zobowiązanego rodzica. Warto pamiętać, że udział w kosztach utrzymania dziecka dotyczy obojga rodziców, jednak nie musi on być równy. Zarówno alimenty przyznane przez sąd, jak i ustalone dzięki zawarciu ugody mogą być modyfikowane co do ich wysokości. Jeśli chodzi o czas, na jaki są one przyznawane, to nie jest on określony w stosunku do wieku dziecka. Rodzic ma obowiązek łożenia na jego utrzymanie aż do momentu, w którym uzyska ono zdolność do samodzielnego utrzymania, co może nastąpić zarówno po ukończeniu 15 lat, jak i dopiero po ukończeniu 18. roku życia, a także później. Warunkiem trwania obowiązku alimentacyjnego jest jednak to, by dziecko nie uchylało od podjęcia pracy, mimo tego, że ma taką możliwość.

Co można zrobić, by nie płacić alimentów na dorosłe dziecko?

Warunkiem zniesienia przez sąd obowiązku alimentacyjnego w stosunku do dziecka, które zyskało pełnoletniość i uchyla się od rozpoczęcia pracy zarobkowej, jest złożenie pozwu i udowodnienie przez rodzica tego faktu w trakcie postępowania sądowego. Dobrym rozwiązaniem przy wszystkich sprawach alimentacyjnych jest korzystanie z pomocy prawnej, np. Kancelarii Radcy Prawnego „De Iure” z Rudy Śląskiej. Warto pamiętać, że alimenty mogą zostać uchylone również, jeśli zobowiązany wykaże, że dziecko może zaspokajać swe potrzeby z posiadanego majątku – np. odziedziczonego mieszkania lub otrzymanej darowizny.